ایران -علت واکنش های دیوانه واردولت روحانی ورژیم خامنه ای به گزارش احمدشهید گزارشگرویژه سازمان ملل چیست؟
پرسش اصلی این است که چرارژیم به گزارش احمدشهید واکنش هسیتریک نشان داد؟
مگرامروزمشکلات بسیارجدی تری٫گریبان رژیم رانگرفته است؟ مانندفلج اقتصادی ٫ تنش های برجام که بقول خامنه ای تاکنون هیچ معنای مثبتی برای رژیم نداشته یاوجود۱۵ملیون بیکارکه خودرژیم به آن اعتراف صریح کرده است حالاچی شده که یکباره رژیم دیوانه واربه گزارش احمدشهیدواکنش نشان میدهد؟
اما در نقطه‌یی ناله‌های رژیم به جیغ بنفش تبدیل می‌شود؛ آنجا که گفته می‌شود: «منابع اصلی گزارشگر سازمان ملل درباره حقوق‌بشر در ایران»، «گروه‌های مسلح مخالف ایران از جمله منافقین» هستند.
رسانه‌ها و مهره‌های رژیم البته در این واکنشهای دیوانه‌وار، جرأت ندارند به‌نکات اصلی گزارش احمد شهید، اشاره بکنند. مانند این‌که شمار اعدامها طی یک سال از هزار فراتر رفته و این یک رکورد‌شکنی برای رژیم ایران در جهان و طی 20سال گذشته بوده است. همچنین به مواردی هم‌چون «تداوم اعدامها، به‌ویژه اعدام نوجوانان»، «وضعیت ناهنجار قضایی در ایران تحت حاکمیت آخوندها»، «همکاری نکردن رژیم ایران با مکانیزمهای جهانی حقوق‌بشر» و «ستم و سرکوبی» علیه اقلیتهای مذهبی «که رژیم به‌طور جریان‌وار» از جمله «علیه بهاییان» به‌کار می‌گیرد.
حال پرسش این است که چرا رژیم نسبت به این گزارش چنین واکنش هیستریکی نشان داد؟ آن هم برای رژیمی که با داشتن رکوردی مانند 62 بار محکومیت در ارگانهای مختلف سازمان ملل متحد، قاعدتاً نباید این همه حساسیت نشان دهد. پس چرا این بار گزارش احمد شهید تا این حد برایش سوزاننده و تحمل‌ناپذیر است؟
مگر امروز مشکلات بسیار جدی‌تری، گریبان رژیم را نگرفته است؟ مانند فلج اقتصادی؛ تنشهای مرحله پس از برجام که به قول خامنه‌ای تا کنون «هیچ معنای مثبتی» برای رژیم نداشته! (20اسفند 94). یا مشکل بزرگی مانند موج فزاینده بیکاری که حتی کارگزاران رژیم به وجود 15میلیون بیکار اعتراف می‌کنند و انبوه بحرانها و مشکلاتی که رژیم را در بن‌بستهای همه جانبه، قرار داده است. در چنین شرایطی، چرا یکباره رژیم این‌چنین دیوانه‌وار به گزارش احمد شهید واکنش نشان میدهد؟
اگر کمی به عقب برگردیم، واکنشهای مشابهی را در آبان ماه گذشته هم می‌بینیم، هنگامی که کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد، نقض حقوق‌بشر در ایران را محکوم کرد. گامی که زمینه‌ساز شصت و دومین محکومیت رژیم در ارگانهای ملل‌متحد بود. در آن زمان در میان آه و ناله‌های پر سر و صدای رژیم، حرف نماینده رژیم در ملل‌متحد علت اصلی سوز و گدازهای دیوانه‌وار رژیم را آشکار کرد. او در اظهاراتش در همان اجلاس گفت: «تحولات مثبت حقوق‌بشری جامعه ایران در دوره اخیر، به‌ویژه پس از شروع به‌کار دولت جدید ایران نادیده گرفته شده است!». معلوم شد روحانی و رفسنجانی توقع داشتند که با ماسک دجالگرانه «اعتدال» و «تعامل» و صرف هزینه‌های هنگفت و انواع زد و بندها، بتوانند جهان را فریب داده و به‌سراب «میانه‌روی» در ایران بکشانند. اما کارزارهای بی‌وقفه مقاومت ایران نقاب مضحک «اعتدال» را از چهره‌شان بزیر افکند و چنگ و داندانهای خون‌آلود آنها را پیش چشم جهانیان قرار داد. کمتر از دو ماه بعد تصویب شصت و دومین قطعنامه محکومیت رژیم آخوندی در مجمع عمومی ملل متحد، در واقع ترکیدن بادکنک «اعتدال» و «تعامل» رژیم بر سر چهارراه جهان بود.
اکنون به‌نظر می‌رسد گزارش سالانه احمد شهید، گزارشگر ویژه ملل‌متحد برای ایران، که در روزهای پایانی سال 1394، یک جمعبندی سالانه از حقوق‌بشر در ایران نیز به‌حساب می‌آید، ضربه دیگری بر دستگاه دروغ و نیرنگ رفسنجانی و روحانی در پیش چشم جهانیان است و همین، باعث این آه و ناله‌ها و سر دادن چنین جیغهای بنفشی توسط مهره‌ها و رسانه‌های نظام ولایت شده است؛ به‌ویژه که رژیم در دوران «پسا برجام» و بعد از نمایش انتخابات، به‌خیال خودش برای خروج از تنگناها و بن‌بستها، بر کارایی ماسک «اعتدال» حسابهای زیادی باز کرده بود و اکنون گزارش احمد شهید یکبار دیگر این ماسک را از چهره کریة روحانی کنار می‌زند.
البته از آنجا که سردمدران رژیم، مجاهدین و مقاومت ایران را منبع اصلی اطلاعاتی گزارش احمد شهید می‌دانند، طبیعی است علاوه بر گزارشگر ویژه، مجاهدین را نیز هدف حملات تبلیغاتی خود قرار دهند و سوز و گداز کنند که «منابع اصلی» گزارش گزارشگر ویژه «گروه‌های مسلح مخالف ایران از جمله مجاهدین» هستند!
#ایران #احمدشهید #گزارشگر_ویژه_سازمان_ملل_متحد #رفسنجانی #روحانی #خامنه ای #پسابرجام #اعتدال #تعامل #حقوق بشر #اعدام #کارزار_مقاومت_ایران #مجاهدین
پرسش اصلی این است که چرارژیم به گزارش احمدشهید واکنش هسیتریک نشان داد؟
مگرامروزمشکلات بسیارجدی تری٫گریبان رژیم رانگرفته است؟ مانندفلج اقتصادی ٫ تنش های برجام که بقول خامنه ای تاکنون هیچ معنای مثبتی برای رژیم نداشته یاوجود۱۵ملیون بیکارکه خودرژیم به آن اعتراف صریح کرده است حالاچی شده که یکباره رژیم دیوانه واربه گزارش احمدشهیدواکنش نشان میدهد؟
اما در نقطه‌یی ناله‌های رژیم به جیغ بنفش تبدیل می‌شود؛ آنجا که گفته می‌شود: «منابع اصلی گزارشگر سازمان ملل درباره حقوق‌بشر در ایران»، «گروه‌های مسلح مخالف ایران از جمله منافقین» هستند.
رسانه‌ها و مهره‌های رژیم البته در این واکنشهای دیوانه‌وار، جرأت ندارند به‌نکات اصلی گزارش احمد شهید، اشاره بکنند. مانند این‌که شمار اعدامها طی یک سال از هزار فراتر رفته و این یک رکورد‌شکنی برای رژیم ایران در جهان و طی 20سال گذشته بوده است. همچنین به مواردی هم‌چون «تداوم اعدامها، به‌ویژه اعدام نوجوانان»، «وضعیت ناهنجار قضایی در ایران تحت حاکمیت آخوندها»، «همکاری نکردن رژیم ایران با مکانیزمهای جهانی حقوق‌بشر» و «ستم و سرکوبی» علیه اقلیتهای مذهبی «که رژیم به‌طور جریان‌وار» از جمله «علیه بهاییان» به‌کار می‌گیرد.
حال پرسش این است که چرا رژیم نسبت به این گزارش چنین واکنش هیستریکی نشان داد؟ آن هم برای رژیمی که با داشتن رکوردی مانند 62 بار محکومیت در ارگانهای مختلف سازمان ملل متحد، قاعدتاً نباید این همه حساسیت نشان دهد. پس چرا این بار گزارش احمد شهید تا این حد برایش سوزاننده و تحمل‌ناپذیر است؟
مگر امروز مشکلات بسیار جدی‌تری، گریبان رژیم را نگرفته است؟ مانند فلج اقتصادی؛ تنشهای مرحله پس از برجام که به قول خامنه‌ای تا کنون «هیچ معنای مثبتی» برای رژیم نداشته! (20اسفند 94). یا مشکل بزرگی مانند موج فزاینده بیکاری که حتی کارگزاران رژیم به وجود 15میلیون بیکار اعتراف می‌کنند و انبوه بحرانها و مشکلاتی که رژیم را در بن‌بستهای همه جانبه، قرار داده است. در چنین شرایطی، چرا یکباره رژیم این‌چنین دیوانه‌وار به گزارش احمد شهید واکنش نشان میدهد؟
اگر کمی به عقب برگردیم، واکنشهای مشابهی را در آبان ماه گذشته هم می‌بینیم، هنگامی که کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد، نقض حقوق‌بشر در ایران را محکوم کرد. گامی که زمینه‌ساز شصت و دومین محکومیت رژیم در ارگانهای ملل‌متحد بود. در آن زمان در میان آه و ناله‌های پر سر و صدای رژیم، حرف نماینده رژیم در ملل‌متحد علت اصلی سوز و گدازهای دیوانه‌وار رژیم را آشکار کرد. او در اظهاراتش در همان اجلاس گفت: «تحولات مثبت حقوق‌بشری جامعه ایران در دوره اخیر، به‌ویژه پس از شروع به‌کار دولت جدید ایران نادیده گرفته شده است!». معلوم شد روحانی و رفسنجانی توقع داشتند که با ماسک دجالگرانه «اعتدال» و «تعامل» و صرف هزینه‌های هنگفت و انواع زد و بندها، بتوانند جهان را فریب داده و به‌سراب «میانه‌روی» در ایران بکشانند. اما کارزارهای بی‌وقفه مقاومت ایران نقاب مضحک «اعتدال» را از چهره‌شان بزیر افکند و چنگ و داندانهای خون‌آلود آنها را پیش چشم جهانیان قرار داد. کمتر از دو ماه بعد تصویب شصت و دومین قطعنامه محکومیت رژیم آخوندی در مجمع عمومی ملل متحد، در واقع ترکیدن بادکنک «اعتدال» و «تعامل» رژیم بر سر چهارراه جهان بود.
اکنون به‌نظر می‌رسد گزارش سالانه احمد شهید، گزارشگر ویژه ملل‌متحد برای ایران، که در روزهای پایانی سال 1394، یک جمعبندی سالانه از حقوق‌بشر در ایران نیز به‌حساب می‌آید، ضربه دیگری بر دستگاه دروغ و نیرنگ رفسنجانی و روحانی در پیش چشم جهانیان است و همین، باعث این آه و ناله‌ها و سر دادن چنین جیغهای بنفشی توسط مهره‌ها و رسانه‌های نظام ولایت شده است؛ به‌ویژه که رژیم در دوران «پسا برجام» و بعد از نمایش انتخابات، به‌خیال خودش برای خروج از تنگناها و بن‌بستها، بر کارایی ماسک «اعتدال» حسابهای زیادی باز کرده بود و اکنون گزارش احمد شهید یکبار دیگر این ماسک را از چهره کریة روحانی کنار می‌زند.
البته از آنجا که سردمدران رژیم، مجاهدین و مقاومت ایران را منبع اصلی اطلاعاتی گزارش احمد شهید می‌دانند، طبیعی است علاوه بر گزارشگر ویژه، مجاهدین را نیز هدف حملات تبلیغاتی خود قرار دهند و سوز و گداز کنند که «منابع اصلی» گزارش گزارشگر ویژه «گروه‌های مسلح مخالف ایران از جمله مجاهدین» هستند!
#ایران #احمدشهید #گزارشگر_ویژه_سازمان_ملل_متحد #رفسنجانی #روحانی #خامنه ای #پسابرجام #اعتدال #تعامل #حقوق بشر #اعدام #کارزار_مقاومت_ایران #مجاهدین
No comments:
Post a Comment