شعبده بازی انتخابات بین باندهای سرکوب وچپاول رژیم وموضعگیری درخشان مادران شهدا

وقتی که اخباراین انتخابات  قلابی رامیخواندم٫ ازاینهمه ذلت بعضی ازآدم هاکه حتی دلم نمیخواهداسم شان رابیاورم  مثل ابراهیم یزدی وبازیگران و باصطلاح شاعرانی مثل هیلاصدیقی ومهنازافشار....دچاراین لحظه میشدم که تابه کی خفت وتوسری خوری الان که جلوی دوربین انگشتهای مهرخورده به خون شهدارانشان میدهید ٫ درروزدیگربه خاطرهمین وضعیت وسرووضع تان شماراکشان کشان به ماشین گشت ارشادمیکشانندولی راستش این ها بقول معروف کف روی آب بود.آنچه که به آدم اضافه میکرد.موضعگیری مادران شهدایمان بودکه آدم از غرورسرشارولبالب میشد.

آنجاکه خانم شهین مهین فرمادرامیرارشد قهرمان درفیس اش نوشته بود:برای پسر مبارزم . امیر ارشد تاج میر

من / رای نمی دهم . رای من خونین است

  آنجاکه  خانم شعله پاکروان مادرریحانه قهرمان نوشت:

کیست که نقش فلاحیان و ریشهری و غیره و ذلک را در جریان منتهی به گم شدن سعید زینالی و 6 مفقود گمنام آن سالها را فراموش کند؟ کیست که نقش این کاندیداهای به ظاهر مصلح را در کارد اجین شدن فروهرها و پوینده و مختاری و دیگر جان باختگان قتلهای زنجیره ای فراموش کند ؟ کیست که از یاد ببرد به خاک و خون غلتیدگان 88 را؟ کیست که از یاد ببرد 2000 اعدامی در سال را ؟

کیست که از یاد ببرد ریحان را ،؟دختری که فرزند بسیاری از زنان و مردان با شرف ایران شد . 
مردم شریف ایران میدانند که این تصاویر چیزی از عملکرد سیاه صاحبان آن را پاک نمیکند . 
انتخاب بد از بدتر چیزی به ما ملت بی پناه ایران نمیافزاید . دردی از دردهای بی درمانی که صاحبان همین تصاویر یه جانمان انداختند درمان نمیکند . 

به همین دلیل رای نمیدهم . هرگز به کسانی که دستشان به خون جوانان این مردم آلوده است رای نمیدهم .
من بین زهر مار و زهر هلاهل ، هیچکدام را سر نمیکشم . بگذار هر چه میشود بشود . در نابودی نسل آینده این سرزمین شریک نمیشوم . به اندازه ی یک رای خود 

بگذار تنها نشان جمهوریت نصفه نیمه را هم رها کنم . که هنوز فراموش نکردم قاضی ناعادلی با پشتیبانی اشباح پنهان خونخوار دختر مظلومم را به دار آویختند و تاابد مرا داغدار کردند . 
فراموش نکردم عهد و پیمانم را ، ر روزی که او را همچون دانه ای سبز و پر طراوت و پر از تمنای زندگی در زمین کاشتم : هرگز دست دوستی با دشمنان تو نخواهم داد . نام چند تن از صاحبان تصاویر کاندیدا در جریان سربداری ریحانم در میان بود . ننگ بر ایشان که غاصبان میز مسوولیت های کلیدی در این کشورند . 
رای دادن فقط یک معنا دارد . تایید عملکرد جنایتکاران و چشم پوشی بر جوانان برخاک افتاده .

دلنوشته ای از خانم منصوره بهکیش از مادران پارک لاله و خانواده های شهیدان سربدار 67
دیروز بر ما چه گذشت!
دیروز هفتم اسفند، روز تولد مادرم بود، ابتدا به خاوران و بعد به بهشت زهرا رفتیم. ساعت ده و نیم صبح آن جا چرخیدیم و خاوران را گل باران کردیم و بعد نشستیم واز آن چه بر سرمان آورده اند گفتیم و چه خوب بود، ولی چرا این قدر کم؟ انتظار می رفت در اعتراض به این انتخابات غیر دموکراتیک و کشتارهایی که در طی این سی و هفت سال همه ی جناح های حکومت در آن دخیل بوده اند، خانواده ها به خاوران بیایند. حتی انتظار داشتم آن هایی که از سر بدبختی به پذیرش این حقارت تن داده اند و می خواهند به افرادی رای دهند که در کشتارها سهیم بوده اند، نیز قبل از رای دادن به اعتراض به خاوران بیایند تا نشان دهند، ما به این کشتارهای بی رحمانه و بگیر و ببندها و بی عدالتی ها اعتراض داریم و این افراد انتخاب ما نیستند و خواهان جامعه ای دموکراتیک هستیم. البته می دانم که خیلی از خانواده ها در دل این چنین فکر می کنند، ولی کاش می توانستیم این فکرها را به عمل در آوریم و اهمیت اجرایی کردن آن را در رابطه با موضوع دادخواهی و این که دیگر اجازه نمی دهیم تکرار جنایت کنند را می فهمیدیم. به امید آن روز
منصوره بهکیش- هشتم اسفند 1394

ودیدیم که چگونه خانم مریم رجوی دربرنامه هشتم مارس خروش برآوردکه :انتخابات ملايان رقابتي بود ميان مسئولان كنوني و قبلي شکنجه و اعدام و صدور تروريسم.چيزي كه افسانه اعتدال وميانه روي در اين رژيم را باطل مي كند. به همين خاطر اين نمايش با انزجار و نفرت اكثريت مردم ایران و به خصوص جوانان مواجه شد. با این انتخابات،

#ایران  #آزادی  #مریم رجوی  #مادران  #شهدا  #امیرارشد تاجمیر  #ریحانه جباری  #رای ندادن #انتخابات قلابی